Δραστηριότητες

Η γη της Λακωνίας καταλήγει διχαλωτά στα δύο πιο διάσημα και επικίνδυνα ακρωτήρια της Ελλάδας: του Μαλέα ή Κάβο Μαλιά στ’ ανατολικά και του Μανιάτικου Ταίναρου ή Κάβο Ματαπά στα δυτικά. Τα τραχειά τους εδάφη αυλακώνουν πολλά, άλλοτε ευκολοδιάβατα κι άλλοτε κακοτράχαλα μονοπάτια. Μακρύτερο όλων είναι το μονοπάτι του Αγίου Φωκά, στην Χερσόνησο του Κάβο Μαλιά.

Ένας ορεινός όγκος αρχίζει να εξελίσσεται ανατολικότερα της Ξάνθης, στη διαδρομή για Κομοτηνή. Οι πλαγιές του είναι δασωμένες, ενώ οι γυμνές κορυφές μόλις φτάνουν τα 1.500 μέτρα. Είναι το Παπίκιο. Κάποιοι ορειβάτες μεγάλων υψομέτρων θα το θεωρούσαν - ίσως- ταπεινό χαμηλοβούνι. Είναι όμως πράγματι έτσι;Ένας ορεινός όγκος αρχίζει να εξελίσσεται ανατολικότερα της Ξάνθης, στη διαδρομή για Κομοτηνή. Οι πλαγιές του είναι δασωμένες, ενώ οι γυμνές κορυφές μόλις φτάνουν τα 1.500 μέτρα. Είναι το Παπίκιο. Κάποιοι ορειβάτες μεγάλων υψομέτρων θα το θεωρούσαν - ίσως- ταπεινό χαμηλοβούνι. Είναι όμως πράγματι έτσι;

ΟΙ «Αφέτες» ή «Νιάου» είναι αμφιθεατρικός, μεγάλος οικισμός σε κεντρικό σημείο του Πηλίου. Κατάφυτο φυσικό περιβάλλον, ωραία πλατεία και εκπληκτική πετρόχτιστη εκκλησία του 1802. Από εδώ ξεκινάει το Φαράγγι των Αφετών

Στο αλπικό υψίπεδο της Τύμφης, σε υψόμετρο 2.050 μέτρων, φωλιάζει η θρυλική Δρακόλιμνη, την απαράμιλλη ομορφιά της οποίας μπορεί με λίγη προσπάθεια να απολαύσει κάθε φυσιολάτρης.

Αν αρκεσθούμε στην επίσκεψη του Σέσκλου, θα μείνουμε μόνον με τις εικόνες του απώτατου παρελθόντος. Ο τόπος, ωστόσο, επιφυλάσσει και εκπλήξεις νεότερης εποχής.

Στην μαγευτική φθινοπωρινή φύση του Βερμίου γνωρίζουμε χάρις στους Ναουσαίους φίλους μας εκπληκτικά δασικά μονοπάτια και ζούμε στα υψίπεδα της Υπαπαντής ωραίες ανθρώπινες στιγμές.

17 χρόνια μετά την τελευταία φορά επιστρέφουμε στον Όλυμπο και γνωρίζουμε τον Μιχάλη Στύλλα, τον ορειβάτη του Έβερεστ, που για μια 10ετία ζει ευτυχισμένος στο μαγικό Οροπέδιο των Μουσών.

Θεαματικός, βραχώδης αλλά και δύστροπος ο Κέρκης της Σάμου, φιλοξένησε στις απότομες πλαγιές του τον Κυριάκο Παπαγεωργίου και στην κορυφή τον αντάμειψε με την απεραντοσύνη του Αιγαίου.

Η Σέριφος μας προσκαλεί σ' ένα πολύ ιδιαίτερο οδοιπορικό, όχι στις αναρίθμητες παραλίες και μονοπάτια αλλά στον μαγικό κόσμο των βυθών, με τα χταπόδια, τις πείνες, τα ναυάγια και τους τόνους.

Σ' ένα απρόσμενο σημείο του Θεσσαλικού κάμπου προβάλλουν, πολύ κοντά η μία στην άλλη, οι πανέμορφες λίμνες Ζερέλια, δημιουργημένες πριν 10.000 χρόνια από μετεωρίτη που έπεσε στη Γη.

Μπορεί να μην έχει τον όγκο και το υψόμετρο της Δίρφης, το βουνό, ωστόσο του Πυξαριά, μπορεί να φανερώσει όλη την κρυφή γοητεία της ανατολικής Εύβοιας, στον πεζοπόρο ερευνητή.

Με αρχοντόσπιτα και μανιάτικους πύργους, θαυμάσια μονοπάτια και παραδοσιακά ορεινά χωριά, η Καρδαμύλη ατενίζει ταυτόχρονα την απεραντοσύνη του Μεσσηνιακού κόλπου και τον όγκο του Ταϋγέτου, με τα 2.407 μέτρα της περίφημης κορυφής.

Αιώνιος λάτρης της ιστορίας και της φύσης της Ελλάδας, ο Κυριάκος Παπαγεωργίου μας παρουσιάζει τα απίστευτα ανδραγαθήματα, την πρωσωπικότητα και τα Αγραφιώτικα βουνά όπου έδρασε ο θρυλικός προεπαναστατικός ήρωας Κατσαντώνης.

Η διατροφική αξία των μανιταριών είναι μοναδική. Εξίσου συναρπαστική είναι η αναζήτηση και η συλλογή τους. Σ’ αυτήν την ενασχόληση έχουμε μαζί μας τον «δάσκαλο» των μανιταριών, Γιώργο Κωνσταντινίδη.

Πρώτη στη σειρά κατάταξης –από άποψη υψομέτρου- είναι η Κυλλήνη ή Ζήρεια, με 2.375μ. Ακολουθούν τα Αροάνια ή Χελμός με 2.355μ. Τρίτη είναι η Ντουρντουβάνα, που με τα 2.107μ. της κορυφής της, δεσπόζει στα δυτικά του Οροπεδίου του Φενεού.

Μοναχικός οδοιπόρος ο Κυριάκος Παπαγεωργίου μας οδηγεί με τις φωτογραφίες και την γραφή του σε μία συγκλονιστική διάσχιση της κορυφογραμμής του Γράμμου, που βρίθει από τεκμήρια και μνήμες των αδυσώπητων μαχών του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου.